Istrië, Kroatië, zomervakantie 2010

Dinsdag 29 juni 2010

We vertrekken op dinsdag 29 juni om 15.20 uur. Het weer in Breda is zonnig en droog, maar net voor we vertrekken begint het te regenen. Maar ook die druppels zijn snel verdwenen. De reis begint en zal over België, Luxemburg, Frankrijk, Italië en Slovenië  naar Kroatië gaan. In Antwerpen hebben we onze eerste file. Aangezien de schrik me nog steeds in het lijf zit, wordt het er niet beter op. Gelukkig rijdt Bert. De file duurt 15 minuten en we kachelen door naar Brussel… daar komen we om 17.10 uur in de file te staan vanwege een ongeval. Het helt wat en het schiet ook niet op. Om de auto en ons wat te sparen gaan we na een half uur file rijden een parkeerplaats op en om 17.44 begint de file weer te rijden. We starten onze bolide en rijden verder. Nog geen kwartier verder weer file en komt de brandweer met sirene langs ons over de vluchtstrook. Wederom langzaam rijden, maar we rijden. Nadien gelukkig geen oponthoud meer gehad. Om 20.20 uur passeren we de Luxemburgse grens. En om 20.57 schuiven we Frankrijk in. Om 24.00 uur tanken we nog en zetten vervolgens de combinatie aan de kant voor een paar uurtjes rust. Bert slaapt in de caravan, Thijs de honden en ik blijven in de auto. Om 3.00 uur vervolgen we onze reis. Op woensdag 30 juni komen we om10.24 bij de Italiaanse grens, de Frejustunnel. Penning 16 betaal je voor die tunnel. 46 euri armer rijden we de tunnel door. Maar dan heb je ook wat. Heel veel veiligheidsmaatregelen en camera’s in de tunnel en dat allemaal voor je eigen veiligheid. Netjes, maar toch wat aan de prijzige kant…. (mijn mening). In Italie rijden we wederom op tolwegen, nee niet zo maar wat tolwegen, maar iedere keer een klein stukje. Dan weer een van 1,50 dan 2,00 euro en dat schiet ook niet op. Maar toch. Eenmaal verder kunnen we doorrijden, we hebben een kaartje getrokken en voorlopig komt er geen betaalpoortje. Op een gegeven moment is Bert zo ver stuk gereden dat ik besluit dat we zo niet verder kunnen, ik rijd verder  en we zoeken en camping op. Onder de rook van Trieste, Aquileira slaan we ons kampje op. Thijs zijn tent en wij zetten de caravan waterpas. Mooie eenvoudige camping. Onder de bomen met een hele hoop muggen. We drinken nog een pilsje, laten de honden uit en slapen….. De volgende ochtend kunnen we om 8.00 uur de camping af, althans dat werd ons verteld de vorige avond. Mooi niet, Italiaans kwartiertje moet er ook bij. Dus starten we een kwartier later de auto dan gepland en vervolgen onze reis. Nog even en we zijn er… in Kroatië. Om 9.30 uur rijden we Slovenië in en kopen bij de eerste beste tankstation ons Slovenië vignet. Maar goed ook, want nog geen 100 meter verder komen de eerste poortjes al ter controle op het vignet, vele zullen volgen. Die poortjes scannen de auto op vignet, je ontkomt er dus niet aan, aan zo’n vignet. Maar aangezien we een bekeuring ook niet zien zitten is dat de enige optie. Om 11.00 uur komen we op de camping aan, bellen ff naar huis en zoeken ons plaatsje. D279 en D280. We rijden door en kijken naar onze plaatsen… Tja wat moeten we hier nou van bakken….  Beetje passen en meten en we weten hoe we de caravan willen zetten. De plaats is groot genoeg voor al onze tenten en auto’s, daar kunnen de Italianen nog wat van leren.  Tussen een lantaarnpaal en een elektriciteitskast in plaatsen we onze caravan. Goed dat we een mover hebben, anders had ons dat ECHT niet gelukt. Om 13.00 uur arriveren Anne, Johan en Bailey op de camping. Na wat omzwervingen hebben ook zij het einddoel bereikt. In de zinderende warmte zetten we de voortent en de stormtent op. Vele liters vocht verliezen we en drinken maar wat we vinden kunnen. ‘s Avonds hebben we brood op en een ommetje gemaakt op de camping. Mooie mega grote camping, we zijn dan ook HEEL blij dat we bij de ingang staan, dicht, heel dicht bij de supermarkt en de toilet. Een doodlopend straatje voor met twee staanplaatsen is niet mis. De honden hoeven niet vast want die kunnen toch niet naar de buren lopen en als ze die honden niet aanhalen dan is er geen vuiltje aan de lucht. Op tijd naar bed ’s avonds, Anne en Johan zijn donderdagavond vertrokken en zijn, net als wij, wel aan de nodige rust toe. De volgende ochtend, zaterdag 3 juli, word ik om 6.38 uur wakker gebeld door Marieke. Zij vraagt welk nummer we staan en weet ons te vertellen dat ze al op de camping zijn…. Weg rust, maar blij dat ook zij de reis goed hebben doorstaan. Even koffie en thee zetten, bijbabbelen en snel de tent opzetten voor de grote hitte weer toeslaat, en zo geschiedde dat ook. Ook deze dag hebben we niet veel gedaan,Dennis heeft een duikbril gekochte flippers, Johan EINDELIJK zijn zwemschoenen en zijn wat gaan zwemmen, zonnen en relaxen. Om 16.00 uur moet er voetbal gekeken worden, wij niet alleen natuurlijk, vele mede campinggangers kijken ook, dat is te horen aan het gejuich als er een doelpunt wordt gescoord, de winst 2-1 voor Nederland was dan ook in zijn geheel niet verwacht.  Avonds een ommetje gemaakt op de camping en Marieke en Dennis gaan op tijd hun tentje in.

Zondag 4 juli

We worden wakker, ontbijten met z’n allen en  Thijs koopt ook zijn zwemvliezen en duikbril. Dennis en Thijs zijn op rooftocht….. krabben, zee-egels en zeesterretjes zijn niet meer veilig. Emmertje mee en de kids zijn weer zoet. De honden doen het wonderlijk goed, zijn rustig en zoeken hun koelte. Ze zijn ondertussen wel van kleur veranderd. De grond is steenrood en al het wit van de honden is ook steenrood. Onze velletjes zijn ondertussen ook veranderd van blak naar rood. Maar daar doen we het ook voor. Heerlijk zwembad, met zout water, bubbelbaden en  zoutwater jacuzzi. Als je daar uitkomt heb je overal zout zitten, goed om te verbranden en dat is ons gisteren ook gelukt. Gisteravond nog een rondje op de camping gemaakt en naar een likeurproeverij geweest op de camping, maar dat smaakt ECHT niet, veel te sterk en weinig smaak. De muggen hebben ons ook al bevonden en de plakkaten zijn op ons lijf goed te zien. Wat jeuken die krengen, veel erger dan in Nederland en dat hebben we er allemaal voor over, kan je nagaan wat je allemaal er voor overhebt om bruin te worden en iets te willen zie van dit land. Morgen gaan we naar Vrsar. Kijken wat ze daar te bieden hebben…. We weten het nog niet. Om 24.00 uur regent het wat en we besluiten ons bedje weer op te zoeken, hopen dat het morgen weer droog en zonnig is.

Maandag 5 Juli

Droog en zonnig om 8.00 uur is het al 26 graden buiten, dat beloofd wat. Het zit vandaag in de planning om naar Vrsar te gaan. Anne heeft het uitgekozen en volgens het boekje moet er aardig wat te zien zijn. We verwachten dat  de siësta om 15.00 uur wel afgelopen zal zijn en vertrekken om 14.30 uur. Onderweg is er een omleiding en Bert kiest links i.p.v. rechts. De navigatie zegt niet, maak een U bocht , of indien mogelijk omkeren. Dus rijden we door. De route wordt herberekend en we komen door kleine plaatsjes. Mooie huizen komen we tegen, ook minder mooie en armoedige huizen. Maar we komen in Vrsar aan. Bloedverziekend heet is het en stil, HEEL stil. De siësta duurt dus niet tot 15.00 uur maar tot 17.00 uur. Wel lopen we in de schaduw, op zoek naar mooie uitzichten. En die hebben we gevonden. Boven in had je een mooie uitzicht over de eilanden om Vrsar heen. Dus ook mooie plaatjes geschoten. Daarna een U turn gemaakt en naar Porec gereden. Ook daar is de siësta niet afgelopen, maar omdat het toeristisch is zijn de winkels gewoon open. Parkeren is betaald en het kostte enige moeite om papiergeld om te wisselen in munt geld. Maar omdat we Hollanders waren  is een ijscoboertje niet te beroerd ons 10 kuna om te wisselen en kleiner geld wat wel in de betaalautomaat past. We zijn de boulevard afgelopen en daar stonden veel kraampjes, echt Marieke en Anne kraampjes. Daarna de straten in om, gelukkig, in de schaduw verder te kunnen shoppen. We hebben nog een ijscoupe op. Verder geshopt en veel sieraden winkels gezien, Echt iets voor de toekomstige bruiden en bruidegoms EN een winkeltje waar je goedkoop parfum kunt laten vullen in flesjes. We moeten hier echt nog een keer terug komen maar dan in de avond, het zal dan wel drukker worden, maar dan is er pas ECHT veel te beleven. Na terugkomst op de camping heeft Thijs zijn eerste claritine maar direct ingenomen, dit vanwege de kleurstoffen die in het ijs zaten. We wilden voor het eten zorgen, maar wat zouden we eten? Snel iets bedacht en Marieke Dennis en Yvonne zijn razend snel naar de Lidl gegaan. En ja in een mum van tijd hebben we het eten klaar en naar binnen geschoven. Nu lekker avond houden. Anne en Johan maken nog een avond wandeling. Dennis en Thijs gaan nog naar zee met de duikbrillen en zwemvliezen, Marieke en ik leggen nog een kaartje en Bert leest zijn E-reader. ’s Avonds laat nog een Sangria gedronken samen met Johan, de anderen wilden niet. En daarna allemaal ons bedje in.

Dinsdag 6 juli

 ’s Nachts wordt ik wakker omdat het regent. Naar buiten en het luifel omlaag zetten, de ramen een stukje dicht doen en hopen dat ik weer verder slaap. Baloo vindt het allemaal wel goed geloof ik. Die slaapt rustig door. ’s Morgens is het weer droog en niets herinnert ons eraan dat het heeft geregend. Momenteel 26 graden buiten en het is dus lekker van temperatuur. Vandaag blijven we thuis. Lekker zonnen zwemmen en luieren.

Woensdag 7 juli

Vandaag gaan we naar Pula. Moet mooi zijn volgens de boekjes. En dat is het ook. Mooie historie heeft de stad. Een arena in bouwval, erg mooi en indrukwekkend. We lopen door. Hele leuke winkeltjes. Sieraden en kleding te kus en te keur. ijskraampjes en nog vele andere bezienswaardigheden. Een markt met groente en fruit en honing met raat, iets wat wel naar de tand is van de meiden en Bert. Meteen maar gekocht. Om mee naar huis te nemen. Verder nog een soort van arc de triomf gezien en ook maar vast gelegd op de gevoelige plaat. Mooie grote stad, zoals ik al zie veel bezienswaardigheden. Rond 16.00 uur keren we weer terug naar onze camping. Eerst nog een paar boodschappen doen bij de plaatselijke Plodine zodat we ’s avonds lekker kunnen eten. Een soort van sla, maar dan met rauwe bloemkool wortelen en overige ingrediënten. Een kipschnitzel en rijst en lekkere vla na. ’s Avonds speelt Duitsland tegen Spanje in de halve finale. Spanje wint en staat samen met Nederland inde finale. Dat wordt spannend aankomende zondagavond. De camping zal wel weer oranje kleuren die avond.

Donderdag 8 juli

Vandaag blijven we wederom een dagje thuis. Vanmorgen nog even naar de lidl geweest in Porec dit i.v.m. de komende BBQ vanavond en het feit dat we geen fris meer in huis hebben. En dat is toch wel noodzakelijk met die hitte. Straks nog naar het water of naar het zwembad, even bijkleuren. Ook voor Bert vandaag, anders komt ie blanco thuis en dat is niet de bedoeling….. Vanavond hebben we geBBQd en hebben de kids en Bert genoten van de muziek beneden in de bar en aan het strand, dit werd afgesloten met een daverend vuurwerk. Ik ben bij de honden gebleven en heb gekeken naar een show van Ivo Niehe en was dus in de buurt om de honden te troosten tijden dat vuurwerk. Bailey was er erg bang van en Baloo had het er ook niet zo op staan, temeer omdat hij knallen horde, maar niets zag. Daarna toen iedereen terug was zijn we ons bedje ingedoken.  Morgen is Johan jarig dan wordt ie 27 jaar. En gaan we naar Novigrad. Jos heeft vandaag zijn laatste tentamen, hopelijk brengt hij het er goed vanaf en zaterdag gaan we hem in Trieste ophalen, hij kan dan ook aan zijn welverdiende vakantie genieten.

Vrijdag 9 juli

Johan is jarig, gefeliciteerd knul.  Johan trakteert op overheerlijk gebak en overdag blijven we thuis.  De zon staat weer hoog aan de hemel en we genieten er ook van. Na het eten ’s avonds gaan we naar Novigrad. Een mooi dorp naast onze camping, aan de andere kant van de baai. Waarom ’s avonds zul je je afvragen, overdag is het te warm en ’s avonds gaan de winkels pas weer op 17.00 uur open. Mooi dorpje, Novigrad. Veel te zien, mooie foto’s gemaakt en gratis de auto kunnen parkeren. Niet mis dus. De kermis die er stond was nog gesloten, maar dat vonden we niet erg.

Zaterdag 10 juli

Vanavond mogen we Jos van het vliegveld halen. Dan zijn we weer compleet. Vandaag thuis gebleven, wat gezonnebaad en gesnorkeld en de baai waar Thijs en Dennis regelmatig snorkelen. Marieke en ik hebben wat oesterschelpen gevonden. Dennis en Thijs hebben ze opgesnorkeld. Ook Bert natuurlijk, maar aangezien zijn snorkelset stuk ging, kon hij niet meer snorkelen. We moeten nog een nieuw bandje kopen voor zijn duikbril. Om 17.00 uur zijn we met het eten begonnen en om 18.00 uur zijn Bert Thijs en ik Jos op gaan halen op het vliegveld in Trieste, Italië.  We waren er een uur te vroeg. We zijn naar het restaurant gegaan boven en daar hebben Bert en ik een kopje cappuccino op en Thijs een flesje cola. En toen maar wachten. En daar zagen we een paar lampen op ons afkomen in de lucht,dat was het vliegtuig waar Jos in zat. Overigens waren we niet de enige die een familielid kwamen afhalen, vele Nederlanders kwamen een familielid afhalen. Is best wel gezellig al die mensen die net als jij staan te wachten op hun komst. Het vliegtuig landde en os stapte als derde uit het vliegtuig, toen rap naar beneden en Jos opvangen. Aangezien hij geen bagage bij had, wat ie zo bij ons. Nu nog terug naar Kroatië. Dat was nog een hele toer. We dachten een snelle weg te vinden door Trieste heen, niets was daar van waar. De oude Mio van Bert stuurde ons overal naar toe, maar we kwamen Trieste niet uit.   Ja natuurlijk wel als Bert naar mij geluisterd had en niet naar de Mio, maar dat deed ie dus niet. Op een gegeven moment Mio de mond gesnoerd en op ons richting gevoel gegaan, dat ging een stuk beter, geloof me. Toen zaten we binnen notime op de snelweg richting Koper in Slovenië. Tja en als je dan en bekendere weg rijd dan gaat het  van een leien dakje. En waren we goed 22.30 uur op de camping. Nog even na- en bijgepraat  wat gedronken samen en toen ons bedje in. Morgen is het weer vroeg dag.

Zondag 11 juli

Vandaag vroeg op. Om 9.oo uur gaan we met de boot weg. We gaan met de bus naar Porec. Om vervolgens daar de boot te pakken naar Pula. Daar zijn we van de boot gegaan en hebben Pula in de verzengende hitte mogen ontdekken. Mooie omgeving, veel gezien. Hele mooie kerk, ook van binnen. We mochten er eigenlijk niet in met onze korte mouwen en korte broeken, maar we waren echt niet de enige die daar zo rond liepen en echt ook niet de enige die daar zo naar binnen gingen. Mooie kerk en mooie foto’s gemaakt binnen. Om naar boven te komen moesten we weg erg steil naar boven lopen en aangezien we onze slippers aanhadden was dat bijna een onmogelijke taak. Toen we naar beneden gingen hebben Marieke Anne en ik onze teenslippers uitgedaan en op blote voeten de afdaling gemaakt, ging toch een heel stuk gemakkelijker. Die stenen waren zo ontzettend glad dat je met je teenslippers gewoon naar beneden zou glijden.  Ook de winkeltjes in de omgeving waren erg mooie en de huizen ook, echt tot aan het water gebouwd, we hebben er foto’s van gemaakt.  Daarna terug op de boot en richting Vrsar. Daar waren we al een keer geweest, maar dan bovenin.  We hebben daar wat gewandeld en daarna onder een boom gewacht tot de boot aanmeerde. Daarna weer terug naar Porec om vervolgens met de bus weer terug te gaan naar de camping. Om goed 18.00 uur waren we terug op de camping. Aangezien het vrij laat was om te koken hebben we maar een frietje gehaald, met wat erbij. De kroketten die erbij zaten waren in niet te warme olie gebakken en dus stuk gegaan en vol vet, jammer, de friet smaakte lekker, de kroket iets minder. De mannen hebben ’s avonds nog naar voetbal gekeken, daar leek ook al geen einde aan te komen. Jos heb ik ondertussen nog een stuk van de camping laten zien en met Anne heb ik ook nog een stuk gewandeld. Jos las zijn e reader. Uiteindelijk is de stand 1-0 voor Spanje geworden. Ze hebben goed hun best gedaan die voetballers, maar heel wat doelpunten laten liggen. Als ze een beetje beter hun best hadden gedaan had het gemakkelijk 10-1 kunnen worden. Maar ja het is niet anders. Spanje is wereldkampioen geworden en Nederland duidelijk tweede. Ook een goede plaats. Daarna ff de tv opruimen die buiten stond en wederom ons bedje in.

Maandag 12 juli

Het is weer een zonnige dag. Vandaag lekker bijbruinen en voor Jos de eerste zonnestralen plukken, langzaam opbouwen voor Jos die nog erg blank is. Snap je toch eigenlijk niet hè? In Nederland is het ook ruim dertig graden en Jos is nog wit…. Hij is bang te verbranden en dat kan ik ook wel begrijpen eigenlijk. Maar vandaag mag ie beginnen met kleuren. Vandaag is het dus de bedoeling dat we thuis lekker bakken. Jos kiest toch de veilige kant en zorgt dat ie niet verbrand onder de zon en blijft in de schaduw. Thijs, Dennis, Marieke, Anne en Johan gaan weer naar de baai om te snorkelen en te zwemmen. Bert, Thijs en ik blijven met de honden bij de tent. Bert en Jos lezen uit hun e-reader. Ik besluit om mezelf toch maar in te smeren en naar het zwembad te gaan. Lekker zonnen en zwemmen, nou ja noem het maar afkoelen, in het water. Anne en Johan komen op een gegeven moment ook zonnen. We poedelen nog wat, zonnen nog wat meer en gaan nadien terug naar de caravan/tent.  Het is dan ondertussen wel 16.00 uur geworden. We doen nog een potje duizenden en vervolgens douchen. Anne en Johan gaan vandaag uit eten in Porec omdat Johan pas jarig is geweest. Marieke en Dennis gaan ook uit eten in Porec omdat ze vandaag anderhalf jaar verkering hebben. Je moet maar een reden hebben om uit eten te gaan. Bert ik en de jongens eten brood thuis aan de caravan. Nadien gaan ook wij gevieren richting Porec. Jos had het nog niet gezien en we wilden graag bij avond nog eens terug komen. Nou dat is heel wat anders dan die verzengende hitte overdag, veel beter te wandelen voor de honden en voor ons, ook veel drukker natuurlijk. Maar wel heel gezellig. We hebben ons zelf nog getrakteerd op een heerlijke coupe ijs. Anne en Johan zijn we verschillende keren tegen gekomen, Marieke en Dennis niet. Anne en Johan hebben het dorp ook al wel gezien en besluiten met ons mee terug te gaan naar de caravan/tent. Daar hebben Johan en ik onze Sangria fles leeggedronken en Bert heeft een lekker biertje op. Even nadien kwamen ook Marieke en Dennis thuis. Het was wer een gezellige dag en avond.

Dinsdag 13 juli

Plitvic meren vandaag. De dag begint vroeg. Om 7.30 uur staan we op, maken ons klaar voor ontbijt en zullen nadien vertrekken. Het wordt een lange dag vandaag. Rond de klok van negen uur zijn we allemaal klaar voor vertrek. De spullen zijn gepakt, de rugzakken gevuld en water is ingeslagen. We gaan op pad. Onderweg stoppen we nog om te tanken en te plassen. Dennis weet nog een gerichtere weg met de tomtom dus rijden we die route. Dat hadden we beter niet kunnen doen, de slechtste wegen in Nederland zijn nog niet zo slecht dan deze wegen. Een zandpad zou nog beter zijn geweest. overal kuilen en bochten, we worden er niet echt vrolijker op. Ook Anne niet, zij zit in de auto bij Dennis en wordt behoorlijk misselijk van de onverwachte trip door onbekend land. Maar jawel, om 13.00 uur, vijf uur later, trekken we ons kaartje om de parkeerplaats van de plitvicmeren op te mogen gaan. Vijf uur reistijd dus….. Moet kunnen. Als we aankomen begint het te onweren. We zetten door, gewapend met een paraplu, mocht het gaan regenen dan blijft Bert in ieder geval droog. We hebben maar een paraplu mee, die lag al in de auto en het is een kleintje, dus een eenpersoons dingetje. Het begint, na een oversteek met de boot, inderdaad wat te regenen, niet noemenswaardig. De paraplu blijft in de rugsak. En het wordt droog. De grond is eigenlijk niet eens nat geworden van de regen. Het onweren stopt ook. De zon gaat schijnen en we hebben een prachtige dag verder. Dennis kijkt zijn ogen uit, ook Johan geniet. Zoveel water en watervalletjes, heeft Dennis nog nooit gezien. Overigens is dit zijn terrarium in het groot, zo zei hij. Hij wandelt dus eigenlijk door zijn eigen terrarium. Leuk is dat om te horen. Na een lange wandeling besluiten we om te keren en met de boot  naar de andere kant te gaan. Daar hebben we eerst nog gegeten, frietje met, en vervolgens lopen we onze route verder. Mooi al die watervallen en zeer helder meren. We lopen naar boven en we lopen naar beneden. Als laatste gaan we met een bus naar onze eigen parkeerplaats toe. Daar waar de trip begonnen is, eindigen we dan ook. Het is dan inmiddels tegen 19.00 uur. We ten nog een broodje hamburger en slaan drinken in voor de terugreis. De reis verloopt spoedig, de weg die we uitgekozen hebben is vele malen beter dan die van de heenweg. Op het laatst missen we bij Rijeka nog een afslag, waardoor we richting Slovenië rijden. Geen nood, Dennis heeft zijn tomtom aan en we rijden door. Marieke belt nog dat ie een andere route heeft berekend en gaan daarvoor. Vervolgens komen we bij de grens van Slovenië uit. Anne heeft geen papieren bij zich, ik bel Marieke en zeg dat we omdraaien en dat doen we ook, net voor de grens, tussen de pionnen door. We nemen daarna wel de goede afslag en rijden richting huis, of te wel caravan/ tent. Om 23.50 rijden we de camping op en het begint zojuist te regenen. Een verfrissend buitje kan geen kwaad. We drinken nog wat, we laten de honden een snel plasje doen  Baloo en Pebbles krijgen nog eten en we gaan ons bedje in. Het was weer een heeeel lange dag vandaag. De gelande trip naar de Krka watervallen en Split laten we voor deze vakantie maar zitten. Dat wordt een twee dagen trip en dat is niet de bedoeling.

Woensdag 14 juli

Het wordt vandaag een rustige dag met veel zon en weinig tot niets doen. Het weer is weer als vanouds en dat moet ook zo….. Het is nu 8.40 uur en het is al 27 graden buiten. Het belooft dus weer erg warm te worden…..En we hebben dan ook helemaal niets gedaan. Vanavond zelf gekookt en rustig aan gedaan. Ook Jos is naar zee gegaan en heeft zelfs in het zwembad gezwommen ( een half uur voor sluitingstijd). ’s Avonds een kaartje leggen en lekker relaxen. Morgen weer een actieve dag.

Donderdag 15 juli

Vandaag gaan we naar Umag, daar zijn druipsteengrotten en ook het plaatsje moet mooi zijn. We gaan ’s morgens al weg, voor de grote hitte aanvangt. We rijden in totaal zo;n 20 km en dan zijn we in Umag. Voor we gaan zoeken vragen we de plaatselijke VVV maar eens waas de druipsteengrotten zijn. Niet in Umag dus, maar een aantal kilometers terug meer het land in. We besluiten eerst Umag maar eens te gaan bezichtigen en daarna de druipsteengrotten. Mooi dorp Umag, veel historie is bewaard gebleven en dus mooi om allemaal te zien. Anne wilt nog een mooi jurkje passen, maar als ze de prijs ziet, vindt ze het jurkje ineens niet meer mooi. Overigens is die mevrouw ook nog zo onbeleefd, die doen ongevraagd het pashokje open, nou dan moet je niet bij Anne wezen, bij mij ook niet overigens. Anne besluit niet meer te passen en die mevrouw wilt Anne het jurkje toch aangeven, zelfs als ze de pashokjes al uit is. Hoe onbeschoft kan je zijn. Maar we weren ons en verdwijnen weer direct naar buiten, vrouwtje geheel ontdaan, niet wetend wat ze fout gedaan had…. Maakt ook niet uit. We lopen verder het dorp in, langs de boulevard. Mooi daar. Overigens spreken ze daar ook goed Nederlands. Lekkere bakje koffie, goed eten en goede prijs, is snel gezegd. We vroegen ook maar gelijk of ze goede toiletten hadden, Marieke stond immers op klappen en ook ik waswel aan een toiletronde toe. En ja hoor, een wc hadden ze ook. Prima, wij naar de wc en vertrokken. We komen later terug zeg ik, we hebben ze niet meer gezien. ;-))  Aan de andere kant van de baai, waarin Umag ligt hebben we een sorbet gegeten. Maar die vonden we, achteraf van duistere kwaliteit, wel goedkoop, niet lekker en ook het ijs was grotendeels gesmolten. Natuurlijk niet zo verwonderlijk bij een temperatuur van ruim 35 graden, maar zo slecht hebben we ze nog niet naar binnen gewerkt. Ook de milkshake van Dennis en Thijs was meer meld dan wat anders. Daarna op zoek, met auto, naar de druipsteengrotten. Onderweg krijgt Anne hevige  buikpijn, zeker van het ijsje. We besluiten ons op te splitsen. Bert Anne en ik rijden terug en Johan duikt bij de andere in de auto en gaan naar de druipsteen grotten. Als we terugkeren gaan we nog langs de lidl om boodschappen te doen. We zijn goed en wel thuis en de rest komt er al aan. De druipsteengrotten was maar een half uurtje voor een rondje met gids. Ja dan ben je er snel doorheen. Maar het was het bezichtigen waard, zeiden ze. We verkleden ons snel, smeren ons in en gaan snel naar het water, het is zo ontzettend warm, we moeten afkoelen.

Vrijdag 16 juli

Vandaag gaan Dennis en Marieke naar huis. Eerst ontbijten en vervolgens de tent afbreken en opruimen. En dat gebeurt ook zo. Als alle spullen zijn ingeladen gaan Thijs Dennis en Johan waterballonnen gooien, Anne en ik gaan naar het zwembad, wel met een omweg, anders hebben we zeker waterballonnen in ons nek en dat hoeven we niet. Anne en ik bubbelen wat in het water en zonnen ook nog uitgebreid. Marieke en Dennis halen ondertussen nog hun boodschappen voor de terugreis en Johan komt ons vergezellen in het zwembad. Op een gegeven moment komt ook Bert een kijkje nemen, hij wandelt wat over de camping en ziet ons toevallig. Na een uitgebreid zonnebad komt, net als we teruggaan, Thijs aangelopen. Johan besluit om met Thijs nog het water in te gaan en Anne en ik gaan terug naar de tent. Vanavond eten we pannenkoeken en daar moeten we wel voor zorgen natuurlijk. Anne en Bert verzorgen het eten en natuurlijk smaakt dat overheerlijk. Na het eten en de afwas is het tijd om van Marieke en Dennis om afscheid te nemen. We nemen afscheid en vervolgens vertrekken ze, natuurlijk niet nadat ze uitgezwaaid zijn door ons. ’s Avonds leggen we nog een kaartje en drinken we wat. Om 23.30 uur gaan we ons bed in. Het is nog bloedverziekend heet buiten en ook binnen wordt het, ondanks de waaier, niet koeler, hopelijk slapen we er niet minder om.

Zaterdag 17 juli

Het is weer vroeg ochtend voor mij, maar dat ben ik ondertussen al wel gewent. Rond 7.15 uur krijg ik een smsje dat Marieke en Dennis na een voorspoedige terugreis, thuis zijn aangekomen. Wat er vandaag op het programma staat weten we nog niet, we zien wel…. We hebben vandaag niets ondernomen, het kwik steeg tot ruim 40 graden, afkoelen in de zee of zwembad was het enige nuttige voor vandaag. Tot 20.30 uur was het zeker nog 40 graden. Beetje warm zou je zo zeggen.  Ook de honden hadden het moeilijk vandaag. Ook zij hadden het erg warm. Afkoeling in het zwembadje op onze plaats was het enige wat graag gedaan werd. ’s Avonds was het nog steeds drukkend. Yvonne wilt iedereen trakteren op een lekkere sorbet, ware het niet de het terras helemaal vol zat. Uit eindelijk hebben we maar gewoon een hoorntje genomen met drie ballen erop. Anne met een bolletje. Na het nuttigen van het ijsje zijn Bert Anne Thijs en ik een rondje camping gaan doen. Jezus, wat is die camping groot zeg. Echt immens groot, maar wel mooi en toch redelijk goed onderhouden. Jammer alleen dat ie niet rolstoel vriendelijk is. ’s Avonds hebben Anne en ik nog naar shownieuws gekeken, naar Jolanthe en Wesly’s trouwen. Nadien toch maar ons bedje in gekropen. Als is het nog steeds uitzonderlijk warm, slapen moeten we toch. Morgen zijn de jongens jarig.

Zondag 18 juli

We worden om 6.07 uur wakker gemaakt door een hele harde wind. Bert en ik naar buiten, de lucht ziet grauw en grijs. We doen alle ramen dicht en zetten het luifel op stormstand. Pootjes omlaag dus, zodat het water wat er gaat vallen, af kan lopen. Anne en ik lopen nadien nog samen naar het strand. Thijs was ondertussen ook al naar het strand geweest. En Jos stond onder de douche. Bert was na het goedzetten van de caravan en voortent, terug zijn bed in gedoken. Thijs en Jos gefeliciteerd en Thijs gaat brood en gebak halen. Na het ontbijt gaan Bert Anne Thijs en ik nog naar de zee. Hij is onstuimig. Ik heb met Anne’s camera nog mooie foto’s geschoten van de wilde zee en de regen en onweer daarachter. Daarna zijn we weer terug naar de caravan gegaan. We zijn net terug op onze plaats als de hel los breekt. Gelukkig heb ik eerst alles was maar afgehaald, drogen doet het nu toch niet….Nadien alles en iedereen de voortent en caravan in. De ochtend brengen verder binnen de caravan en voortent door. Op een gegeven moment is het droog. We pakken alles weer uit en leven verder buiten. De ijsjes die we gisteren hebben gekocht bij de Lidl hebben het grotendeels niet overleefd. Althans die van Anne niet, die zijn gesmolten, De magnums zitten in een chocolade jasje en die overleven het wel. Verder is het nu wel heel erg druk op de camping. De check in staat buiten in de rij te wachten om in te kunnen checken. Het leven komt terug op de camping, mensen gaan weer naar buiten en genieten van de zon. Wij ook…… De minimum temperatuur tijdens de buien was 18 graden buiten. Ondertussen is de temperatuur al weer goed aan het oplopen. We brengen de dag verder door met spelletjes doen en kaarten. ’s Avonds gaan Bert en Thijs nog zwemmen, maar het zeewater is zo ver afgekoeld dat ze bijna bevroren terug komen. Maar ze hebben wel lekker gezwommen.

Maandag 19 juli

Vandaag is het de bedoeling op in ieder gaval met Jos naar Pula te gaan. De stad daar zit vol historie en moet echt door Jos gezien worden vinden wij. Na het ontbijt maken we ons klaar voor vertrek, wie er nu allemaal mee gaat blijft onduidelijk. In ieder geval vind ik het onzin om met twee auto’s te rijden, temeer omdat we Porec al een keer gezien hebben, zo nodig hoef ik niet mee en kunnen de honden ook thuis blijven, dan besluit Johan niet mee te gaan omdat ie het veel te druk vindt en alles toch al gezien heeft. Dan wilt ie weer wel mee omdat ie nog een cadeautje moet kopen voor zijn moeder, dan gaat ie weer niet mee en kunnen we als gezin op pad en blijft hij bij de honden. Het  wordt er allemaal niet gemakkelijker op zo. We gaan uiteindelijk met drieën op stap. Bert, Jos en ik. Eenmaal de tolweg af komen we direct in een file richting porec. Het zal wel moeilijk worden om een parkeerplaats te vinden, hopelijk kunnen we nog gratis parkeren bij het station, je moet die plaats weten, anders geraakt je er zo aan voorbij. Gelukkig si er nog plaats genoeg en zetten onze bolide stil. We lopen naar de Arena. Jos vindt alles prachtig, de arena, die de stad rijk is en vele andere gebouwen waar de historie nog grotendeels van bewaard is gebleven. Jos begrijpt nu wel waarom we vonden dat ook hij dat gezien zou moeten hebben. We eten nog een ijsje, echt Italiaans ijs en gaan weer langzaam terug naar de auto. We zien nog meer historie dan voorheen en maken dan ook nog een paar foto’s. Daarna gaan we weer terug naar de camping. Maar we rijden eerst nog langs de lidl voor de broodjes voor de terugweg, tanken de auto nog even vol en gooien nog wat lucht bij de banden. We kwamen er afgelopen zondag achter dat de banden wel erg zacht stonden. Er moet dan ook in iedere band wel wat lucht bij….. Als we thuis komen zitten de anderen nog op ons te wachten. Ook de honden en zeker Baloo is weer blij ons te zien. Dan is het ondertussen al wel 15.30 uur. De zon staat aan de hemel en het kwik is weer opgelopen tot een ruime 33 graden in de schaduw, da wordt weer zweten verder die dag. ’s Avonds halen we lekker pizza als afsluiting op de vakantie, waarom niet de laatste dag zou je denken, maar we moeten ook aan de darmpjes van Anne denken en die kunnen dat dan niet verdragen, vandaar dat we vandaag de pizza’s maar halen. ’s Avonds trakteren Anne en Johan ons nog op een suikerspin of een ijsje. Thijs, Anne en ik nemen een suikerspin, MEGA groot is ie, en als je niet snel bent smelt ie ook nog vanwege de warmte. Bert Jos en Johan nemen een ijsje beneden aan de cocktailbar. We lopen weer langzaam terug naar de caravan en leggen nog een kaartje en lezen nog een boekje. (lees e-reader).  Dan wordt het tijd om ons bed weer op te zoeken, de laatste nacht hier. Morgen breken we op en zullen met z’n allen weer huiswaarts keren. Jos zal met Anne en Johan terug rijden. Thijs rijdt met ons mee.

Dinsdag 20 juli

Dag van opbreken en vertrekken. Natuurlijk slaap ik slecht en ben ieder uur wakker, waarom weet ik nog niet, maar het is niet leuk. Om 6.00 uur ga ik er maar uit en haal alvast de gordijntjes af, dan heb ik dat als gedaan. Verder kan ik niet s doen, iedereen slaapt nog. Dus begin ik mijn dagboek maar bij te werken. Ondertussen is het al 7.15 uur, 20 graden buiten en er zijn al heel wat campers en caravans vertrokken. Vandaag wordt een drukke dag, maar we gaan nog wel zwemmen en naar zee, al is het als afsluiter en om afkoeling te zoeken. Vanavond na het eten vertrekken we weer naar de dagelijks sleur…… huis en werk. Mooie vakantie geweest, veel gezien, veel ondernomen. Blij dat we uiteindelijk met z’n allen weer compleet waren op vakantie, voordat Jos zijn avontuur gaat beginnen in Australië.